'વ' વાર્તાનો 'વ'

By -

 



                                    ક્યારેક કહાનીઓ પર હાથ અજમાવી જોઉં ખરી. ટૂંકી વાર્તા અહીં શેર કરું છું, આશા રાખું કે તમને પસંદ પડશે. પ્રતિભાવો કોમેન્ટ સેક્શનમાં આવકાર્ય.


                                                                તાજ

હાજીપીરના મેળામાં આંખો મળી, નીચી જાત છતાં યાકુબે હિંમત કરી.... “મારી બેગમ બનશે તું, ઝોહરા?”

ઝોહરા હસી.. “ઘરવાlળા કભી નહિ માનશે”

“ભાગેગી?” યાકુબની આંખમાં લોહી ધસી આવ્યું.

***************************************************************************************************

બેગમ મુમતાઝના મનનો દાવાનળ કેમે’ય શમતો નહોતો, મુઘલ હેરમમાં છડી પોકારાઈ.... “શહેનશાહ મિર્ઝા શાહબુદ્દીનબૈગ શાહજહાં પધાર રહે હૈ”

“બેગમ નારાઝ હો?” શહેનશાહ પામી ગયા.

“મુમતાઝ મહેલોકી નહી, મુહબ્બ્તકી પ્યાસી હૈ.... શહેનશાહકો બેગમોકી કમી કહાં? મુમતાઝ મર ભી ગયી તો ક્યા?” અને શેહનશાહની આંખમાં તાજની સંકલ્પના ચમકી....

****************************************************************************************************

“તાજ દીખએગા મુજે?” ઝોહરાનો સ્વીકાર થતાં ત્રીજી સાંજે આ બેલડી તાજને અનિમેષ તાકી રહી હતી......

“કુબૂલ હૈ”

“કુબૂલ હૈ”

“કુબૂલ હૈ”

 

*****************************************************************************************************

તાજમાં કેદ મુમતાઝને સદીઓ પછી મુહબ્બત સાંપડી.. તાજની સંકલ્પના સાકાર થઇ.

Comments

Post a Comment

આપનો અભિપ્રાય અહીં વાંચવો ગમશે. જો તમે anonymous તરીકે કોમેન્ટ મુકતા હોવ તો સાથે નામ લખવા વિનંતી.

Popular posts from this blog

પીડા તો ભાઈ ભોગવે છૂટકો.... an old diary entry.

By -
Image
  Pain demands to be felt….. આ ટોપિક થોડો ડાર્ક છે ... કાળી અમાસની રાત જેવો . અંધારું કોને ગમે ? આપણે તરત રોશની કરવા દોડીએ . અને થોડી વાર માટે અચાનક લાઈટ જાય તો કેવી હાલત થાય ? બસ મૂંઝાઈ જઈએ . એવું જ છે પીડાનું પણ . પીડા કોઈને ગમે નહિ . પણ જેમ દિવસ પછી રાત નક્કી જ છે એમ સમયાંતરે પીડા પણ નક્કી જ છે , આ આર્ટીકલ નું હેડીંગ બાંધ્યું એ પુસ્તક ... “ ધ ફોલ્ટ ઇન અવર સ્ટાર્સ ” પણ પીડાદાયક પુસ્તક છે ... પણ એટલું સુંદર અને ઓરોજીનલ છે કે એ પીડા વારંવાર ભોગવવી ગમે . આ વાક્યનો અર્થ હું જેટલી વાર વિચારું એટલી વાર વધુ ગહન લાગે છે . આપણે શરદીથી સ્વાઈન ફ્લુ સુધી કે કબજીયાતથી કેન્સર સુધી એક વખત વિચારી જોઈએ .... બધું જ પીડાદાયક તો છે જ , અરે, દાઢનો દુખાવો હોય તોય કેવા ગાંગા કરી નાખે આપણે . તે દિવસે કામ ન સૂઝે આપણે . આપણી ડાર્લિંગ પત્ની પર પણ ગુસ્સો આવે અને વ્હાલી મમ્મી પર પણ . દૂધ વાળો આવે અને દૂધ લેવા એકદમ દોડો અને પગનો અંગુઠો દરવાજાના સ્ટોપરમાં ભટકાઈ જાય તો કેવું થાય ? દુધવાળાની માતા અને બહેનોનું આવી બન્યું ... લોલ ! અને જલ્દી જલ્દી બટેટા પૌંઆ વઘારવામાં હાથ કડાઈને અડી જાય ત્યારે પિયરમાં બેઠેલી મા
Read more

શ્રદ્ધાના રસ્તે (way to faith)

By -
Image
  શ્રદ્ધાના રસ્તે         જે રસ્તે આ બ્લોગ આદર્યો છે, એ શ્રદ્ધા ન દેખાય કે ન સંભળાય, ન તો એની કોઈ ખુશ્બૂ છે કે ન કોઈ સ્પર્શ. એ કોઈ વાયરસ નથી કે શક્તિશાળી માઈક્રોસ્કોપમાં દેખાઈ જાય અને નથી એ કોઈ સુદૂરનો જાયન્ટ સ્ટાર કે જે ટેલિસ્કોપમાં ભળાય, કોઈ તર્ક એને બાંધી નથી શકતો કે કોઈ સમીકરણો એને ઉકેલી નથી શકતા. તો પછી એવું કહી શકાય કે એ કુદરતના નિયમોથી વિપરીત ચાલે છે? ના! વિપરીત ચાલે એ તો વિકૃતિ હોય. વિકૃતિ તો કળે, દુખે, પજવે અને પીડે! જયારે શ્રદ્ધા તો લગીરે પરેશાન નથી કરતી, માટે તે વિકૃતિ તો નથી.        ધારોકે એ પ્રકૃતિ હોય તો એ પ્રકૃતિના નિયમોથી ચાલવી જોઈએ ને? એક વાત કહો. માણસનું મન ગુરુત્વાકર્ષણને અનુસરીને જમીન પર રહે છે? તેનામાં માર્કેટ પ્રમાણે તેજી/મંદી આવે છે? નહીં ને? તેની તો પોતાની અલગ જ ચાલ છે. એ ચાલને આપણે સમીકરણમાં બાંધી નથી શક્યા તેનો અર્થ એવો ન કાઢી શકાય કે શ્રદ્ધા એ પ્રકૃતિથી વિમુખ કે વિપરીત છે. ન્યુટન નહોતા અવતર્યા ત્યાં સુધી ગુરુત્વાકર્ષણ જ નહોતું? હતું જ વળી, બસ એને સમજી નહોતું શકાયું. એ જ રીતે શ્રદ્ધાનું અસ્તિત્વ પડકારી શકાય તેમ નથી, એ તો રોજ બરોજમાં વણાયેલી છે, આપણે એનો ફર
Read more