Travel diary

  Pain demands to be felt….. આ ટોપિક થોડો ડાર્ક છે ... કાળી અમાસની રાત જેવો . અંધારું કોને ગમે ? આપણે તરત રોશની કરવા દોડીએ . અને થોડી વાર માટે અચાનક લાઈટ જાય તો કેવી હાલત થાય ? બસ મૂંઝાઈ જઈએ . એવું જ છે પીડાનું પણ . પીડા કોઈને ગમે નહિ . પણ જેમ દિવસ પછી રાત નક્કી જ છે એમ સમયાંતરે પીડા પણ નક્કી જ છે , આ આર્ટીકલ નું હેડીંગ બાંધ્યું એ પુસ્તક ... “ ધ ફોલ્ટ ઇન અવર સ્ટાર્સ ” પણ પીડાદાયક પુસ્તક છે ... પણ એટલું સુંદર અને ઓરોજીનલ છે કે એ પીડા વારંવાર ભોગવવી ગમે . આ વાક્યનો અર્થ હું જેટલી વાર વિચારું એટલી વાર વધુ ગહન લાગે છે . આપણે શરદીથી સ્વાઈન ફ્લુ સુધી કે કબજીયાતથી કેન્સર સુધી એક વખત વિચારી જોઈએ .... બધું જ પીડાદાયક તો છે જ , અરે, દાઢનો દુખાવો હોય તોય કેવા ગાંગા કરી નાખે આપણે . તે દિવસે કામ ન સૂઝે આપણે . આપણી ડાર્લિંગ પત્ની પર પણ ગુસ્સો આવે અને વ્હાલી મમ્મી પર પણ . દૂધ વાળો આવે અને દૂધ લેવા એકદમ દોડો અને પગનો અંગુઠો દરવાજાના સ્ટોપરમાં ભટકાઈ જાય તો કેવું થાય ? દુધવાળાની માતા અને બહેનોનું આવી બન્યું ... લોલ ! અને જલ્દી જલ્દી બટેટા પૌંઆ વઘારવામાં હાથ કડાઈને અડી જાય ત્યારે પિયરમાં બેઠેલી મા